ISHOD Balkanskih ratova izazvao je veliki šok u Beču, koji su vladajući krugovi tamošnje monarhije smatrali neizbežnim porazom Srbije. Nemački ambasador u Beču izvestio je o zabrinutosti i strahu koji je vladao među stanovništvom, dok je Vatroslav Jagić primećivao povećanu nepoverenje prema austrijskim vlastima među Hrvatima. Austrijski ministar Leopold Berhtold takođe je izrazio zabrinutost zbog jačanja balkanskih država i transformacije jugoslovenske ideje. Nakon Balkanskih ratova, jugoslovenska ideja počinje dobijati sve više pristalica, a situacija u Beču postaje sve kruća, što dovodi do hapšenja i progona omladine i drugih političkih aktivista. Situacija kulminira sa uvođenjem „Iznimnih mera“ i zabranom brojnih srpskih organizacija i udruženja. Hapšenja, progoni i represija samo su dodatno podsticali radikalizaciju mladih, a mnogi su pritvoreni omladinci postali pristalici jugoslovenske ideje u zatvoru. Austrougarska politika težila je održavanju svoje moći kroz podelu i usmeravanje sukoba među različitim etničkim zajednicama, dok je Srbija postajala sve privlačnija za Južne Slovene unutar Monarhije. Taj rastući ugled Srbije i jačanje jugoslovenske ideje predstavljali su ozbiljnu pretnju za Austrougarsku vlast, što je kulminiralo događajima koji su doprineli početku Prvog svetskog rata.