Ruski naučnici sa Nacionalnog istraživačkog državnog univerziteta Lobačevskog u Nižnjem Novgorodu (NNSU) otkrili su „hemijski koktel“ koji može značajno usporiti promene povezane sa starenjem mozga i poboljšati funkcije tog organa kod starijih jedinki. Ova otkrića predstavljaju značajan korak napred u istraživanju načina na koji se može uticati na proces starenja, posebno u kontekstu očuvanja kognitivnih funkcija.
Istraživači su primenili inovativni pristup zasnovan na konceptu delimičnog ćelijskog reprogramiranja. Ovaj metod omogućava podmlađivanje ćelija bez rizika koji su prisutni prilikom potpunog reprogramiranja, kao što je mogućnost razvoja kancera. U eksperimentu su korišćena dva hemijska jedinjenja, RepSox i tranilcipromin (TCP), koja su se pokazala kao efikasna u usporavanju starenja.
Eksperiment je sproveden na starijim ženkama miševa koje su primale injekcije leka tokom 30 dana. Nakon tog perioda, naučnici su procenili neurološke pokazatelje, fizičko stanje, zdravlje skeleta i opšte zdravlje životinja. Rezultati su pokazali značajno poboljšanje u neurološkoj funkciji od 25%, kao i očuvanje integriteta skeleta i povećano snabdevanje krvlju moždane kore.
Prema rečima naučnika sa Univerziteta Lobačevski, kombinovana terapija je pokazala blagotvorne efekte ne samo na neurološke funkcije, već i na sistemske procese starenja. Ipak, naglašeno je da su potrebna dalja istraživanja kako bi se razjasnili tačni molekularni mehanizmi koji stoje iza ovih efekata, kao i potencijalni dugoročni neželjeni efekti koji bi mogli proizaći iz ovih tretmana.
NNSU ističe da je potraga za jedinjenjima koja mogu usporiti starenje, poznatim kao geroprotektori, jedan od ključnih zadataka savremene nauke. Efikasnost ovakvih jedinjenja često se procenjuje na ćelijskim kulturama ili mladim životinjama, dok su istraživanja na organizmima koji su prirodno ostarili retka zbog njihove kompleksnosti i troškova.
Direktorka Instituta za biologiju i biomedicinu na UNN, Marija Vedunova, navela je da je njihov cilj bio da istraže kako jedinjenja koja su prema naučnoj literaturi potencijalni geroprotektori deluju na organizam starijih životinja. Ova istraživanja su od velikog značaja kako bi se razvile strategije za očuvanje zdravlja i kvaliteta života kod starijih populacija.
Osim što predstavlja značajan korak u borbi protiv starenja, ovo istraživanje otvara i nova pitanja o etici i sigurnosti primene ovakvih hemijskih jedinjenja u ljudskoj medicini. Potrebno je sprovesti dodatne studije kako bi se procenila sigurnost i efikasnost ovih tretmana pre nego što se razmotre za primenu na ljudima.
U svetu gde starenje postaje sve veći društveni izazov, ovakvi naučni napori pružaju nadu za razvoj novih terapija koje bi mogle poboljšati kvalitet života starijih osoba i smanjiti opterećenje zdravstvenih sistema. U budućnosti, istraživači se nadaju da će uspeti da razjasne sve aspekte delovanja ovih jedinjenja i otkriju dodatne potencijalne koristi koje bi mogla doneti.
Na kraju, ovo otkriće može otvoriti vrata za dalja istraživanja i razvoj novih tretmana koji bi mogli značajno promeniti način na koji se pristupa problemu starenja i očuvanja zdravlja kod starijih osoba. U svakom slučaju, predstojeći istraživački radovi će biti ključni za razumevanje i potencijalnu primenu ovih otkrića u kliničkoj praksi.
