Jovana Stojković, psiholog i psihoterapeut, u razgovoru za „Blic“ ističe da je polazak u vrtić jedan od najemotivnijih trenutaka za roditelje, čak emotivniji od polaska u školu, jer predstavlja prvo značajno odvajanje od deteta. Roditelji često doživljavaju nervozu i zabrinutost, što dete može da oseti. Stojković napominje da mališani pre treće godine nemaju razvijene socijalne veštine i emocionalnu inteligenciju, te je važno da do tada ostanu uz roditelje ili staratelje koji im pružaju sigurnost.
Važno je pripremiti dete za polazak u vrtić. Stojković savetuje roditeljima da deci pričaju o vrtiću, obezbede da upoznaju prostor i da se postepeno privikavaju na novinu. Takođe, mnogi roditelji su zabrinuti zbog plakanja dece tokom adaptacije. Iako je to često emotivno iskustvo za roditelje, stručnjaci smatraju da je plakanje dobar znak, jer ukazuje na to da je detetu stvorena zdrava emocionalna veza sa roditeljima. Deca koja ne plaču pri odvojenju često nemaju razvijen emocionalni odnos sa roditeljima.
Kada deca krenu u vrtić, promena u ponašanju može biti očigledna. Roditelji često primete da su deca umorna i razdražljiva, što može biti rezultat izloženosti novim stimulansima u vrtiću. Stojković savetuje da se deca odmah nahrane nakon dolaska iz vrtića, jer su često iscrpljena i gladna, što može uticati na njihovo ponašanje. Takođe, važno je detetu jasno reći kada će se roditelj vratiti, kako bi se smanjila anksioznost.
Deca do osme godine imaju izražen strah od gubitka roditelja. Stojković naglašava da je uloga vaspitača ključna u ovim situacijama, jer deca mogu da osete emocije i energiju drugih. Topla i smirujuća prisutnost vaspitača može pomoći deci da se osećaju sigurnije. Takođe, pozitivni stavovi roditelja prema novim iskustvima, kao što je polazak u vrtić, igraju važnu ulogu u emocionalnom razvoju deteta.
Kada majke dolaze na psihoterapiju, često govore o svom strahu od odvajanja od deteta, što može biti izraženo kroz rečenice poput „ne vraća mi se na posao“. Stojković ističe da je ključ u tome da se shvati da se strah od odvajanja često prenosi na dete, te da su roditelji ti koji su više uplašeni.
Na kraju, stručnjaci naglašavaju značaj razvijanja sigurnih emocionalnih obrazaca u ranoj dobi, jer će to oblikovati način na koji dete bira prijatelje i partnere u odraslom životu. Stojković savetuje roditeljima da se ne iskradaju iz vrtića, već da se uvek pozdrave sa detetom, kako bi se smanjio stres prilikom njihovog odlaska.
