Glumica Marija Bergam uradila je adaptaciju drame „Španski kardinal“ francuskog pisca Enrija de Monterlana, osmislila koncept i igra u predstavi pod nazivom „Španska luda“. Premijera ove predstave zakazana je za 30. maj na sceni Bitef teatra.
„Španska luda“ je intermedijalna drama inspirisana istorijskim likom španske kraljice Huane Lude, a utemeljena je na drami „Španski kardinal“. U ovom savremenom scenskom čitanju, kraljica Huana, koja je odbila da vlada i zatvorila se u svoje unutrašnje ludilo, postaje simbol otpora, ženske slobode i cene moći. Predstava spaja klasičnu glumačku igru sa upotrebom digitalnih tehnologija. Lik Kardinala, njenog političkog protivnika, pojavljuje se u prvom činu kao projektovani avatar, dok se kraljičin razlomljen um vizualizuje kroz projekcije, glitch efekte i zvučne distorzije. Na sceni se susreću živi izvođač i virtuelni entitet, u neprekidnoj borbi za istinu, kontrolu i identitet.
Kroz dijalog sa virtuelnim likom, glumica istražuje nove oblike prisustva, ranjivosti i glumačkog otpora, dok se pozorišna scena transformiše u psihološki i digitalni pejzaž. Ova predstava se ne oslanja samo na tradicionalno pozorište, već koristi i savremene tehnologije kako bi stvorila jedinstvenu pozorišnu iskustvo koje izaziva publiku da razmišlja o složenosti ljudske psihe i moći.
U predstavi, Kardinal Sinseros je uloga koju tumači Slobodan Beštić, dok kraljicu Huanu igra Marija Bergam. Dvorska dama je u izvođenju Maje Stojanović. Kreator interaktivnih vizuala je Sanjin Ćorović, kostimograf je Boris Čakširan, muziku su radili Lena Kovačević i Marko Fabry, a za scenski pokret zadužena je Tamara Pjević.
Anri de Monterlan, francuski pisac iz 20. veka, bio je jedan od najznačajnijih autora svog vremena i član Francuske akademije. Njegovo delo „Španski kardinal“ potiče iz kasnijeg stvaralaštva i predstavlja filozofsku i političku dramu koja se oslanja na istorijske događaje, produbljujući teme vlasti, moći, ludila i slobodne volje. Ova drama se bavi složenim pitanjima ljudske prirode i moralnosti, kao i granicama između razuma i ludila.
Predstava „Španska luda“ ne samo da oživljava Monterlanovu dramu, već je i reinterpretira kroz savremeni kontekst, čime se otvara prostor za nove diskusije o ženama u politici, mentalnom zdravlju i uticaju tehnologije na ljudsku interakciju. Kraljica Huana, koja se povlači u svoje unutrašnje svetove, postaje simbol žene koja se bori protiv društvenih očekivanja i normi, oslikavajući izazove sa kojima se suočavaju žene kroz istoriju.
S obzirom na to da se predstava bavi tema koja je i dalje aktuelna, „Španska luda“ se može posmatrati kao poziv na razmišljanje o ulozi žena u društvu i politici, kao i o ceni koju plaćaju za slobodu izbora. Intermedijalni pristup, koji kombinuje tradicionalne i savremene elemente, omogućava publici da se poveže sa likovima na nov način, pružajući im priliku da preispitaju svoje stavove o moći i identitetu.
U tom smislu, „Španska luda“ nije samo predstava o prošlosti, već i snažna refleksija o sadašnjosti i budućnosti, pozivajući publiku da se suoči s vlastitim predrasudama i strahovima. Kroz složene likove i inovativne pristupe, Marija Bergam i njen tim stvaraju umetničko delo koje će sigurno ostaviti trajan utisak i otvoriti vrata za dalja istraživanja tema koje su od suštinskog značaja za naše vreme.
