Na budvanskom Trgu pjesnika, u okviru književnog programa festivala „Grad teatar“, 15. jula biće obeležena pola veka od smrti Ive Andrića, jednog od najznačajnijih srpskih i jugoslovenskih književnika. Ova manifestacija predstavlja priliku da se setimo njegovog doprinosa književnosti i kulture, kao i da se razmotre različiti aspekti njegovog dela.
Tim povodom, Jasmina Ahmetagić će predstaviti svoju studiju „Knjiga o Andriću“. Ova studija se fokusira na analizu nekih od najkompleksnijih Andrićevih likova koristeći Jungovu teoriju arhetipova i kolektivnog nesvesnog. Ovaj pristup pruža novu perspektivu na Andrićeve likove, omogućavajući dublje razumevanje njihovih unutrašnjih sukoba i psiholoških obrazaca.
Jasmina Ahmetagić rođena je 1970. godine u Beogradu. Ona je doktor književnih nauka, vanredni profesor i viši naučni saradnik. Njena karijera obuhvata rad kao gimnazijski i univerzitetski profesor, bibliotekar i lektor. U poslednjoj deceniji, zaposlena je u Institutu za srpsku kulturu Priština – Leposavić. Njena bogata bibliografija uključuje knjige kao što su „Antički mit u prozi Borislava Pekića“, „Potraga koja jesam: o prozi Vladana Dobrivojevića“, „Unutrašnja strana postmodernizma: pogled na teoriju – o Paviću“, „Antropopeja – biblijski podtekst u Pekićevoj prozi“, „Dažd od živoga ugljevlja: čitanje s Biblijom u ruci proze Danila Kiša i Mirka Kovača“, „Priče o Narcisu zlostavljaču: zlostavljanje i književnost“, „Nevidljivo zbivanje – pravoslavna duhovnost u prozi Grigorija Božovića“, „Knjiga o Dostojevskom: bolest prekomernog saznanja“, „Pripovedač i priča“ i „Proza duše“.
Pored toga, Jasmina je dobitnica prestižnih nagrada kao što su „Isidorijana“ i „Nikola Milošević“, što dodatno potvrđuje njen značaj u savremenoj srpskoj književnosti i teoriji. Njeno istraživanje Andrićeve književnosti i likova predstavlja značajan doprinos analizi srpske književnosti, naročito u svetlu psiholoških i filozofskih teorija.
Ivo Andrić, dobitnik Nobelove nagrade za književnost 1961. godine, ostavio je dubok trag u srpskoj književnosti. Njegova dela, kao što su „Na Drini ćuprija“, „Travnička hronika“ i „Most na Žepi“, istražuju teme identiteta, rata, ljubavi i ljudske sudbine. Andrićevo pisanje obeleženo je dubokim razumevanjem ljudske prirode i kompleksnošću istorijskih događaja koji su oblikovali Balkan. Njegovi likovi često su simboli šireg društvenog konteksta, a njihova unutrašnja borba odražava kolektivne traume naroda.
Jasmina Ahmetagić u svojoj studiji koristi Jungovu teoriju arhetipova kako bi osvetlila složenost Andrićevih likova. Jungova psihologija naglašava da su arhetipovi univerzalne slike i obrasci ponašanja koji se nalaze u kolektivnom nesvesnom. Ova teorija omogućava dublje razumevanje Andrićevih likova kao reprezentacija ljudskih emocija i iskustava, kao i njihovih unutrašnjih sukoba.
Na ovaj način, Ahmetagić ne samo da doprinosi razumevanju Andrićevog dela, već i širi diskurs o značaju psihološke analize u književnoj kritici. Njena studija može da inspiriše nove generacije čitalaca i istraživača da se bave složenošću književnih likova i njihovim simboličkim značenjem.
Obeležavanje pola veka od smrti Ive Andrića predstavlja priliku da se ponovo razmotre njegovi doprinosi književnosti i kulturi, kao i da se istraže nove interpretacije njegovih dela. U tom kontekstu, rad Jasmina Ahmetagić može poslužiti kao važan korak ka dubljem razumevanju Andrićeve književnosti i njenog mesta u savremenom diskursu. Sve ovo ukazuje na to da Andrićevo nasleđe živi dalje, inspirišući nove misli i analize koje će doprineti bogatstvu srpske književnosti.
