Lazar Vozarević, jedan od najznačajnijih srpskih umetnika XX veka, rođen je 1925. godine u Sremskoj Mitrovici. Njegovo obrazovanje započelo je u Beogradu, gde je završio prvu godinu Trgovačke akademije, a zatim se 1941. godine upisao u Školu za primenjenu umetnost. Tokom Drugog svetskog rata, prešao je na Akademiju likovnih umetnosti, koju je završio 1948. godine u klasi profesora Mila Milunovića. Njegova umetnička karijera počela je 1951. godine, kada je izložio svoju prvu sliku sa grupom „Jedanaestorica“, a samo godinu dana kasnije priredio je prvu samostalnu izložbu u Beogradu. Vozarević je bio član „Decembarske grupe“ i docent na Likovnoj akademiji u Beogradu, a preminuo je 1968. godine.
U poslednje vreme, Galerija „Lazar Vozarević“ iz Sremske Mitrovice, pod vođstvom nove direktorke Marije Vurune, organizovala je niz izložbi posvećenih ovom umetniku u Sremskoj Mitrovici, Beogradu i Novom Sadu, obeležavajući stogodišnjicu njegovog rođenja. Trenutno se u Salonu Muzeja grada Beograda održava veća izložba pod nazivom „Lazar Vozarević: 100 godina od rođenja“, koja traje do 20. jula. Ovu izložbu je realizovao kustoski tim koji čine Marija Vuruna, Marija Vukajlović iz Galerije „Lazar Vozarević“, kao i Marija Stošić i Predrag Đidić iz Muzeja grada Beograda. Izložba se smatra jednom od najboljih koje se mogu videti u prestonici.
Pre ove izložbe, Galerija „Nikola Radošević“ u Beogradu, u saradnji sa Galerijom „Lazar Vozarević“, predstavila je Vozarevićevo stvaralaštvo, a trenutno se u njegovoj matičnoj galeriji održava izložba sa delima umetnika iz „Decembarske grupe“. Ova smotra slika i crteža iz Kolekcije Nikole Bogdanovića biće predstavljena u nekim od narednih brojeva „Večernjih novosti“.
Lazar Vozarević bio je strastven umetnik, a mnoge anegdote govore o njegovom beskompromisnom pristupu umetnosti. Njegov kreativni izraz na visokom estetskom nivou pokazuje veličinu i sjaj umetnosti, kao i suštinu biti pravog slikara. Svoj privatni i javni život, san i javu, preobražavao je hrabrošću.
Njegova prva samostalna izložba iz 1952. godine predstavlja prekretnicu u srpskoj umetnosti, otvarajući je ka savremenosti, nakon čega je čak i Milo Milunović bio iznenađen smelošću ovog talentovanog slikara. Ova meteorska pojava brzo je prepoznata i podržana od strane domaće, francuske i italijanske likovne kritike.
U svetu umetnosti, Lazar Vozarević je postao legendarna figura, često opisivan kao ukleti umetnik, po duhu velikog Beograda. Njegova umetnost obuhvata različite faze; u početku je bio pod snažnim uticajem Pikasa, a kasnije se oslobađao njegovih okova, zadržavajući modernizam. U svojim poslednjim delima, uzdigao je svoja dela do ikoničkog nivoa.
Arhetipovi koje je stvarao karakterišu monumentalnost, otmenost, uzvišenost, snaga i čvrstina. Možda je to rezultat njegovog dubokog ulaganja u svaki aspekt stvaranja, od trenutka nastajanja dela do samog čina slikanja, koji je doživljavao kao ritual. Njegovo stvaralaštvo ostaje značajno ne samo zbog umetničkih dostignuća, već i zbog duboke emocionalne povezanosti koju je uspostavljao sa svojim radovima.
Vozarević je ostavio neizbrisiv trag u srpskoj umetnosti, a njegovo nasleđe nastavlja da inspiriše nove generacije umetnika. Umetnost koju je stvorio ne samo da oslikava njegov lični izraz, već i kolektivnu svest jednog vremena, predstavljajući izazov i inspiraciju za buduće umetnike. Ova izložba i druge koje se organizuju u njegovu čast svedoče o njegovoj trajnoj važnosti i uticaju.
