Prijatelji i saradnici Beogradske filharmonije oprostili su se od svog šefa-dirigenta Gabrijela Felca, koji je iznenada preminuo početkom vikenda. Njegova smrt ostavila je dubok trag u muzičkom svetu, a knjiga žalosti otvorena je u prostorijama filharmonije na Studentskom trgu, gde su se mnogi okupili da izraze saučešće.
Jedan od najistaknutijih dirigenata, Zubin Mehta, koji je bio blizak saradnik Felca, izrazio je svoje šokantno saosećanje. „Gabrijel Felc je bio divan kolega i muzičar. Njegova iznenadna smrt je šokantna, a moja iskrena saučešća idu njegovoj porodici i Beogradskoj filharmoniji, koju je neizmerno inspirisao,“ rekao je Mehta. Nažalost, zbog trenutne zdravstvene situacije, Mehta je bio prinuđen da otkaže koncert zakazan za 27. oktobar 2025. godine, što dodatno naglašava težinu gubitka.
Mnogi drugi muzičari i prijatelji izrazili su tugu zbog Felcove smrti. Violinista Nemanja Radulović je napisao: „Sa velikom tugom sam primio vest o iznenadnoj smrti maestra Felca. Njegov umetnički duh i posvećenost muzici će zauvek ostati u sećanju.“ Pored Radulovića, saučešće su uputili brojni umetnici, menadžeri i novinari, što svedoči o velikoj popularnosti i uticaju koji je Felc imao u muzičkoj zajednici.
Gabrijel Felc je rođen 1971. godine u Berlinu i već od malih nogu pokazivao je sklonosti ka muzici. Studirao je klavir i dirigovanje na Akademiji Hans Ajzler, a svoju karijeru započeo je kao asistent Gerda Albrehta u Hamburškoj državnoj operi. Njegova profesionalna putanja uključivala je pozicije u nekoliko značajnih orkestara i opera širom Evrope. Od 2001. do 2005. godine, bio je generalni muzički direktor u Altenburg-Geri, a kasnije je vodio Štutgartski filharmonijski orkestar, gde je osvojio nagradu „Rahmanjinov“ za svoj rad.
Felc je bio poznat po svom sposobnosti da inspiriše i motiviše muzičare, a njegova vizija muzike ostavila je dubok trag u svim orkestrima koje je vodio. U Beogradsku filharmoniju došao je 2017. godine, a tokom svog mandata, zajedno sa timom, uveo je brojne inovacije i projekte. Njegovo vođenje bilo je obeleženo spektakularnim koncertima i maratonima, među kojima su bili „Betoven maraton“ i „Rahmanjinov maraton“. Ova dela su pokazala njegovu strast prema muzici i sposobnost da okupi umetnike oko zajedničkog cilja.
Jedan od najznačajnijih trenutaka u njegovoj karijeri bila su zajednička izvođenja sa Dortmundskom filharmonijom, koja su rezultirala predivnim koncertima. Felc je uspeo da spoji dva orkestra u nezaboravnim muzičkim događajima, što je dodatno učvrstilo njegovu reputaciju kao jednog od vodećih dirigenata današnjice.
Iako je u poslednjih nekoliko meseci imao zdravstvenih problema, Felc je ostao posvećen muzici do samog kraja. Njegov poslednji koncert, „Rahmanjinov maraton“, bio je izuzetno emotivan događaj, na kojem je pratio izvođenje iz prvog reda. Njegova prisutnost i energija na sceni ostavili su snažan utisak na sve prisutne.
U svetlu njegovog iznenadnog odlaska, mnogi će se setiti Felca kao jednog od najtalentovanijih muzičara svog vremena, čija je strast prema muzici i nesebična posvećenost ostavila neizbrisiv trag u srcima njegovih kolega i publike. Njegovo nasleđe će živeti kroz muziku koju je stvorio i inspirisao, a Beogradska filharmonija će ga pamtiti kao vrsnog vođu i prijatelja.
