Američki Stejt department je danas uveo sankcije protiv dve kineske kompanije koje su upravljale terminalom i skladištem za sirovu naftu i naftne derivate. Ove kompanije su omogućavale ilegalni uvoz miliona barela iranske nafte preko brodova registrovanih u Sjedinjenim Američkim Državama. Ova akcija predstavlja četvrti krug sankcija koje su SAD uvele protiv kineskih operatera koji igraju ključnu ulogu u mreži trgovine iranskom sirovom naftom.
Sankcije su deo šire strategije Sjedinjenih Američkih Država da suzbiju priliv prihoda koji iranski režim koristi za finansiranje svojih destabilizujućih aktivnosti, uključujući podršku terorizmu u inostranstvu i tlačenje sopstvenog naroda. Prema zvaničnom saopštenju, američka vlada smatra da je trgovina iranskom naftom ključna za finansiranje terorističkih aktivnosti koje ugrožavaju međunarodnu sigurnost i stabilnost regiona.
U okviru ovih sankcija, američko ministarstvo finansija takođe je uvelo restrikcije protiv grčkog državljanina Antoniosa Margaritisa i njegove mreže kompanija. Margaritis je optužen za omogućavanje ilegalnog transporta i prodaje iranske nafte putem flote brodova koja se često naziva „flota u senci“. Ova flota obuhvata desetak brodova koji su korišćeni za prikriveno prebacivanje iranske nafte na međunarodnom tržištu.
Pored toga, sankcije su uvedene i protiv 13 drugih kompanija koje su bile uključene u izvoz iranske nafte, a njihova sedišta su u Hongkongu, Kini, Ujedinjenim Arapskim Emiratima i Maršalskim ostrvima. Ove kompanije su, prema saopštenju, igrale značajnu ulogu u omogućavanju iranskoj vladi da nastavi sa svojim aktivnostima na međunarodnom tržištu nafte, uprkos ranijim sankcijama koje su već bile na snazi.
Sankcije predstavljaju deo šireg pristupa Sjedinjenih Američkih Država prema Iranu, koji uključuje i diplomatske i ekonomske mere. Ove akcije su deo napora da se izvrši pritisak na iranski režim kako bi se promenila njegova politika i smanjila njegova uloga u destabilizaciji Bliskog Istoka. Američka administracija veruje da su ekonomske sankcije ključan alat za postizanje ovih ciljeva.
Pored toga, sankcije se ne odnose samo na kompanije i pojedince koji direktno trguju sa Iranom, već i na sve one koji učestvuju u lancu snabdevanja ili logistici, kao što su brodari i operateri terminala. Ova sveobuhvatna strategija ima za cilj da onemogući Iran da koristi svoje resurse za finansiranje aktivnosti koje se smatraju pretnjom po globalnu bezbednost.
Uprkos ovim naporima, Iran je i dalje pronašao načine da prodaje svoju naftu na crnom tržištu, često koristeći složene mreže posrednika i lažne identitete brodova. Ova situacija stvara dodatne izazove za međunarodnu zajednicu koja želi da se osigura da se iranska nafta ne koristi za finansiranje terorizma ili drugih destabilizujućih aktivnosti.
Sankcije koje je uveo Stejt department su deo šireg trenda u američkoj spoljnoj politici, koja se sve više oslanja na ekonomske mere kao način pritiska na neprijateljske režime. Iako takve mere mogu imati kratkoročne efekte, dugoročne posledice su često teže predvideti, a međunarodni odnosi mogu postati još kompleksniji.
U svakom slučaju, američke sankcije protiv Kineza i drugih entiteta povezanih s iranskom naftom ukazuju na to da će Sjedinjene Američke Države nastaviti sa svojim naporima da oslabe iransku ekonomiju i smanje njegovu sposobnost da deluje na međunarodnoj sceni. Ova situacija će verovatno ostati važna tema u budućim pregovorima i međunarodnim odnosima, posebno kada je reč o pitanjima bezbednosti i stabilnosti Bliskog Istoka.
