Egon Šile, rođen 1890. godine u gradiću Tuln, u porodici železničara, postao je jedna od najkontroverznijih figura bečkog modernizma i umetnosti 20. veka. Njegov život i rad su obeleženi skandalima, preispitivanjem društvenih normi i dubokim emotivnim izrazima. Šile je izgubio oca sa samo 14 godina, što je značajno uticalo na njegov razvoj i umetnički izraz. Njegov ujak, Leopold Čihanek, preuzeo je brigu o njemu i upisao ga na Akademiju lepih umetnosti u Beču.
Na Akademiji je upoznao Gustava Klimta, koji je postao njegov mentor i inspiracija. Klimt je prepoznao Šileov talenat i često kupovao njegove radove, što je doprinelo razvoju Šileovog stila. Njegovi prvi radovi su bili u skladu sa bečkom secesijom, ali je ubrzo razvio svoj prepoznatljiv ekspresionistički stil, koji je bio obeležen mršavim figurama i provokativnim temama.
U Beču, Šile je osnivač Nove umetničke grupe, koja je bila odgovor na konzervativizam Akademije. Njegova prva izložba održana je 1909. godine, a ubrzo se afirmisao kao jedan od vodećih umetnika bečkog modernizma. Njegova dela su često izazivala skandal, a 1912. godine je uhapšen zbog erotskih crteža. Šile je bio poznat po svom ekspresivnom stilu, koji je uključivao izobličenja i deformacije figura, stvarajući snažne emotivne izraze.
U njegovim radovima često se pojavljuju teme ljubavi, smrti i ljudske patnje. Njegova slika „Smrt i devojka“ iz 1914. godine, koja je nastala nakon raskida sa dugogodišnjom devojkom Vali Nejzil, postala je simbol njegovog emotivnog stanja. Vali je preminula 1917. godine od šarlaha, a Šile je ostao duboko pogođen njenom smrću. Godinu dana kasnije, i on i njegova supruga Edit Harms oboleli su od španske groznice, a Šile je preminuo 1918. godine, u dobi od samo 28 godina.
Iako je Šile bio jedan od najznačajnijih slikara svog vremena, njegovo delo je tokom tridesetih godina, u vreme uspona nacizma, bilo označeno kao „dekadentno“ i skrajnuto. Njegove slike su danas veoma cenjene, a cene dostižu astronomske iznose na aukcijama. Bečki kolekcionar Rudolf Leopold je, tokom svoje karijere, sakupio najveću zbirku Šileovih dela, koja uključuje oko 300 radova, čime je doprineo očuvanju i popularizaciji njegovog stvaralaštva.
Trenutno se u Leopold muzeju održava izložba pod nazivom „Beč 1900 – Klimt, Šile, Kokoška…“, koja prikazuje radove umetnika jugend stila i Bečke secesije. Ova izložba posetiocima pruža mogućnost da urone u bogatu atmosferu Beča početkom 20. veka, kada su se susretali sjaj i bedu, san i stvarnost.
Šileov život i rad inspirisali su mnoge umetnike i autore. Njegova priča je obuhvaćena u raznim medijima, uključujući filmove i literaturu. Film „Excess and Punishment“ iz 1980. godine i roman „Arrogance“ Džoane Skot iz 1990. godine su samo neki od primera. Nobelist Mario Vargas Ljosa takođe je bio inspirisan Šileom, pišući knjigu „Don Rigobertove beležnice“ 1997. godine.
Šileov stil i tema su ostavili dubok trag u umetnosti, preispitujući granice i konvencije svog vremena. Njegov rad je i dalje relevantan, a njegovo nasleđe živi kroz izložbe, kolekcije i studije koje se bave njegovim životom, radom i uticajem na umetnost. Uprkos kratkom životu, Šile je ostavio neizbrisiv trag u svetu umetnosti, a njegova dela i dalje fasciniraju i inspirišu nove generacije.
