U svetlosti Nedelje svih svetih, kada Crkva proslavlja sve poznate i nepoznate podvižnike vere, manastir Hilandar na Svetoj Gori bio je domaćin posebnog događaja. Mitropolit raško-prizrenski Teodosije, zajedno sa profesorima i učenicima Bogoslovije Svetih Kirila i Metodija iz Prizrena, posetio je ovu srpsku carski lavru. Ova tradicija, koja se već duže vreme održava, svake godine na poseban način povezuje buduće pastire Crkve sa izvorom monaškog i bogoslužbenog života.
Vrhunac ovog duhovnog boravka bila je liturgija koju je služio mitropolit Teodosije, uz sasluženje hilandarskih otaca, profesora bogoslovije i sveštenoslužitelja iz Srbije, kao i oca Igora Zirojevića iz Atine. Liturgijsko sabranje bilo je protkano dubokom molitvom, dok je pojanje hilandarskih monaha dodatno osveštalo svaki trenutak i stih, čineći ga nezaboravnim iskustvom za sve prisutne. Ova liturgija nije bila samo verski obred, već i susret sa duhovnom tradicijom koja traje vekovima.
Za učenike Prizrenske bogoslovije, ova poseta ima poseban značaj. U svetu koji često nudi brzinu bez sadržaja i informacije bez mudrosti, boravak u Hilandaru predstavlja povratak tišini, učenju iz primera i blizini onih koji danonoćno svedoče život predan Bogu. Bogoslovi, budući pastiri naroda Božijeg, u Hilandaru stiču ne samo znanje, već i duhovni osećaj, crkveni miris i način mišljenja koji dolazi iz dubine vere.
Hilandar se može smatrati duhovnom učionicom bez zidova, mestom gde se susreću tradicija i savremeno shvatanje duhovnosti. Za hilandarsko bratstvo, susret sa prizrenskim bogoslovima predstavlja izvor radosti i nade, znak da se veza između naroda u otadžbini i manastira na Svetoj Gori ne prekida, već se obnavlja i raste. Mladi bogoslovci imaju priliku da se zagledaju u dubinu Crkve, da dodirnu kamenje natopljeno molitvama i da osete snagu tišine i blagodat koja ne traži reklamu.
Duhovni most između Prizrena i Hilandara ostaje živ i snažan, predstavljajući vezu između prošlosti i budućnosti, između učenika i učitelja, između monaške sabranosti i bogoslovskog obrazovanja. Na tom mostu, kao pastir i otac, stoji mitropolit Teodosije, vodeći svoju pastvu putem svetosti i predanja, prenoseći na njih vrednosti koje su vekovima oblikovale srpsku duhovnost.
Takođe, tokom praznika svetih Kirila i Metodija, arhimandritu Metodiju uručen je Krst vožda Đorđa Stratimirovića, odlikovanje koje povezuje Svetu Goru, Sremske Karlovce i istorijsko sećanje na slavnog vojvodu iz Srpske Vojvodine. Ova gesta ne samo da osnažuje duhovnu vezu između ovih značajnih mesta, već i ukazuje na važnost očuvanja tradicije i identiteta srpskog naroda.
Arhimandrit Metodije takođe je prvi put u istoriji posetio Mitropoliju dabrobosansku, donoseći blagoslov sa Svete Gore. Njegov dolazak dočekan je sa dubokim poštovanjem, molitvenim sabranjem i dodelom najvišeg crkvenog priznanja. Ovaj događaj dodatno osnažuje veze između manastira, bogoslovija i šireg crkvenog života, ukazujući na značaj zajedništva u veri.
Na kraju, informacije o uticaju potresa na srpsku svetinju na Svetoj Gori, kao i najstroži hilandarski post, podsećaju nas na važnost kontinuiteta i održavanja monaške tradicije. Ime Hilandara, koje datira iz 8. veka, nosi sa sobom bogatu istoriju i borbu protiv ikonoborstva, predstavljajući simbol hrabrosti i vere koja se prenosi kroz generacije.
Hilandar ostaje svetionik duhovnosti, mesto gde se prošlost susreće sa budućnošću, a svaka poseta ovom manastiru donosi novu dimenziju duhovnog rasta i zajedništva među vernicima.
