Brazilska vlada je odbila zahtev američkog Stejt departmenta da se dve velike kriminalne bande, koje su u SAD-u prepoznate kao pretnje, označe kao terorističke organizacije. Ovaj zahtev je iznet tokom sastanka u Braziliji između američke delegacije, predvođene Dejvidom Gamblom, i osmočlane delegacije brazilskih zvaničnika. Ministar unutrašnjih poslova Brazila, Mario Sarubo, potvrdio je ovaj razvoj događaja.
Američki zvaničnici su izrazili zabrinutost zbog delovanja bandi Primeiro Comando da Capital (PCC) i Comando Vermelho (CV). Ove grupe su poznate po kontroli teritorija u nekoliko brazilskih gradova i imaju značajan uticaj na lokalne zajednice. PCC je takođe poznat po svom uključivanju u trgovinu drogom, otmicama i nasilju, dok je CV takođe aktivan u raznim oblicima organizovanog kriminala.
Sastanak u Braziliji je bio fokusiran na izmenu informacija i strategija u borbi protiv međunarodnog kriminala. Gambl je naglasio potrebu za saradnjom između Sjedinjenih Američkih Država i Brazila kako bi se suzbio uticaj ovih bandi, posebno u svetlu zabrinjavajućih izveštaja o njihovom širenju. Iako su američke vlasti tražile da se ove grupe prepoznaju kao terorističke organizacije, brazilska vlada je smatrala da takva klasifikacija nije potrebna i da bi mogla da oteža unutrašnje strategije borbe protiv kriminala.
U ovom kontekstu, valja napomenuti da su PCC i CV već dugo na meti vlasti u Brazilu. PCC je osnovan 1993. godine u zatvoru u Sao Paulu i od tada je postao jedan od najmoćnijih kriminalnih sindikata u zemlji. Njihova organizacija se temelji na čvrstoj strukturi, a poznati su po brutalnim metodama koje koriste kako bi održali kontrolu nad svojim teritorijama.
S druge strane, Comando Vermelho je osnovan 1979. godine u Riju de Žaneiru i takođe ima duboke korene u organizovanom kriminalu. Ova banda je poznata po svojim sukobima s drugim grupama, što dodatno destabilizuje situaciju u gradovima gde deluju.
Brazilske vlasti su svesne problema koji proizlaze iz delovanja ovih bandi, ali se suočavaju s izazovima u implementaciji efikasnih mera. Iako su postignuti određeni uspesi u razbijanju mreža ovih organizacija, njihov uticaj na društvo ostaje značajan. U nekim slučajevima, bande su bile u mogućnosti da ugrade svoje operacije u lokalne zajednice, pružajući usluge i resurse koje država često nije mogla da obezbedi.
Odbijajući američki zahtev, brazilska vlada je pokazala svoju suverenost u donošenju odluka o unutrašnjim pitanjima. Oni su naglasili da će nastaviti da se bore protiv kriminala na svoj način, koristeći strategije koje su najbolje prilagođene lokalnim uslovima. U isto vreme, brazilski zvaničnici su otvoreni za saradnju sa međunarodnim partnerima, ali pod uslovom da se poštuje njihov suverenitet i da se donose odluke koje su najbolje za Brazil.
Ova situacija takođe ukazuje na šire tenzije između Sjedinjenih Američkih Država i drugih zemalja u vezi sa pitanjima bezbednosti i borbe protiv kriminala. Dok Sjedinjene Američke Države često traže da se međunarodni kriminalci označe kao teroristi kako bi olakšale primenu svojih zakona, druge zemlje mogu imati različite poglede na to šta znači klasifikacija terorističkih organizacija.
U zaključku, brazilska vlada ostaje predana borbi protiv kriminala, ali odbija da se povinuje vanjskim pritiscima koji bi mogli da utiču na njene unutrašnje strategije. Ova odluka može imati dugoročne posledice po odnose između Brazila i Sjedinjenih Američkih Država, kao i po buduće napore u borbi protiv organizovanog kriminala u regiji.
